მუშტარი

● 
  
                                    წუხელ 
                                    წვრილ ვარსკვლავთა
                                    იყო კრება...

ვერე, მთაწმინდა და მუშტაიდი
ახლა გაზაფხულით იკოკრება,
მერე ზაფხული დგას მუშტარივით,
                       
როს მზით ხუნდებიან, ხვეულები,
კოსად ეულებად ასულები;
როგორც ქალწულები- სხეულები,
საწოლს ხელუხლებლად აშურებენ...

და ძველ მოაჯირსაც ახურავს მზე,
თითქოს მხურვალება შია მახეს.
სხედან მოთმინებად სახურავზე-
სევდა, სურვილი და სიამაყე,

მსგავსად მაგალითის- ავ დობისა.
   ფეხით გასავლელი ასი მეტრით
წყდება შუქნიშანთან ავტობუსის
ჩრდილით მოზომილი აზიმუტი.

შთანთქა ქვაფენილი.
თითქოს, ქრება
ბუღში მთაწმინდა და მუშტაიდიც...-
ალბათ ზამთარი თუ იქოქვება...
 
      მერე ზაფხული დგას მუშტარივით...

თამთა მუმლაძე ✏