წისქვილები


(ხუთვა...
          ქალაქიდან გაქანება...
          მიწით მოწყვეტილი მაგისტრალი...)

ღრუბელთ-საკერავი მანქანები
წამით ეშვებიან მაქვის ტრიალს...

ასე მეორდება დღენიადაგ-
თქეშით ივსებიან ცის ქილები...
   აქ მზესუმზირების ტყენია და
სადღაც იქნებიან წისქვილებიც...

ფანჯრებს, 
კორპუსები აცეცებენ,
რატომ ვერიდები ვერ ხვდებიან-
მაღრჩობს ასფალტების საცეცები,
სადღაც ზეცისხელა ვერხვებია...

...ყვავნი ზაფხულებს რას აგულვებენ-
ჭვავის სუფრები და მეინახე...
  შეკრთა მზესუმზირა და გულები
ქერქის საკინძეში შეინახა!

ახლა გაელვება ჯავრია, თან
შავით იმოსავენ ცის ქვრივები...
    
         (აქ მზესუმზირების ჯარია და
           აქვე იდგებიან წისქვილებიც...)

იცის სიყვარული, მადიანი,
მწველმა- 
                         ფერდობები ხურს მთებიან...
ქამა სოკოების რადიანი
ტყეში გაბნეული ხურდებია...

შეყრით იღრჩობიან აგურები-
სურო გაჰყოლია ჟღალტანიანს...
დარს ღრუბელნი ცრემლებს აგუებენ-
მკერდნი დაიცალეს,
                                                      ჟალტამია...

           (ასე გრძელდებოდა დღენიადაგ-
თქეშით ივსებოდნენ ცის ქილები...)

       აქ მზესუმზირების ტყენია და
       სადღაც უნდა იყვნენ წისქვილებიც...

თამთა მუმლაძე ✏
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი