წისქვილები
(ხუთვა... ქალაქიდან გაქანება... მიწით მოწყვეტილი მაგისტრალი...) ღრუბელთ-საკერავი მანქანები წამით ეშვებიან მაქვის ტრიალს... ასე მეორდება დღენიადაგ- თქეშით ივსებიან ცის ქილები... აქ მზესუმზირების ტყენია და სადღაც იქნებიან წისქვილებიც... ფანჯრებს, კორპუსები აცეცებენ, რატომ ვერიდები ვერ ხვდებიან- მაღრჩობს ასფალტების საცეცები, სადღაც ზეცისხელა ვერხვებია... ...ყვავნი ზაფხულებს რას აგულვებენ- ჭვავის სუფრები და მეინახე... შეკრთა მზესუმზირა და გულები ქერქის საკინძეში შეინახა! ახლა გაელვება ჯავრია, თან შავით იმოსავენ ცის ქვრივები... (აქ მზესუმზირების ჯარია და აქვე იდგებიან წისქვილებიც...) იცის სიყვარული, მადიანი, მწველმა- ფერდობები ხურს მთებიან... ქამა სოკოების რადიანი ტყეში გაბნეული ხურდებია... შეყრით იღრჩობიან აგურები- სურო გაჰყოლია ჟღალტანიანს... დარს ღრუბელნი ცრემლებს აგუებენ- მკერდნი დაიცალეს, ჟალტამია... (ასე გრძელდებოდა დღენიადაგ- თქეშით ივსებოდნენ ცის ქილები...) აქ მზესუმზირების ტყენია და სადღაც უნდა იყვნენ წისქვილებიც... თამთა მუმლაძე ✏
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი