გაღმა ნაპირზე

● 

                    ამ წელს
                    გაზაფხულს
                    სდევს შემოდგომა,-
                    ქარიშხლიანი და გაბერილი...

ქუხს,
დღესაც, ჩემთვის, თავს ზემოთ დგანან-
წვიმა,
ლექსები,
ცა,
გაბრიელი.

რუხი ღრუბელი მრე მეილქნებმა,
ფანტეს, თუმც თაღზე წამიერ ადის,
ჰე, ჟამს თუ ნიჟი, მერე იქნება-
ღვაფი,
ლელეხი,
ცაიერადი!

ო, თუ ლოდინი,
მაშინ, სადამდე...
 და ელვა ველებს ნაღმავს, ,,ნაპარსებს"!
ჟინჟლავს,
ცას ვუმზერ, 
მაშასადამე,
მე ,,გასული" ვარ ,,გაღმა ნაპირზე".

თამთა მუმლაძე ✏