რუტინა


● 

* * *
ცა, მტერთა, დაწკეპლეს ლექსებმა...
უთმობენ განაღა ლურჯთა განს-
ჩამოსკდა ნალექთა ეგზემა
ღრუბელთა ახეულ ლაჯთაგან.
დაბნელდა-
დაემხო საცოლეს
ქუთუთო, ნაჩვევი მუნ დირეს...
ვაოკებ აბებით,- საძილე.
(არ არის საშველი,
 ,,მონ დიე"!)
ჰაერმა,- ფილტვისა, მაცხონა...-
ჩავიდა.
      (ჩანს, თავი უტენა...)
მთავრდება- 
(მარჯვენა... 
მარცხენა...)
ღიმილი,
ლექსები...-
 
        რუტინა.

 ✏
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი