თბილისის წვიმა

● 

დაეცა ქალაქს ნამი 
და თქორი!
ზაფხულის ნაირ,- როგორ ცნეს ბარი...
გადაუარეს ,ნალით" დათქორილს
და ,გადაფურცლეს', როგორც ცნობარი.
  ზღვა ოხშივარით ახლაც ხურს დეპო
კეცივით. ქშინავს ხელი,
-ებიჭო!
ზეცამ მზის სხივნი, მსგავსად ხურდების,
დღეს მაკე ღრუბლის ხელით შებოჭა-
გაწვიმდა ქალაქს...
ისევ გაწვიმდა.
ზოველთ ,მახვილი' ჩამცენ, ო, მერეც... 
  და წამს, თბილისი ისე ჰგავს წმინდანს,
რომ მე ვადარებ ჩემს წილ იმერეთს.

თამთა მუმლაძე ✏