0 17

ალბომი


● 

                                  ალბომი-  
                                  მუხლებზე ფენილი,
                                  მაგონებს, 
                                  გაშლილი, 
                                  ჟამს, 
                                  მთესველს...

ბებო წუხს-
    ,,გაცვდება ფანელი!
     ფანელი ვერ უძლებს ჟამთა სვლას..."

აკლდება ლამფაში ნაფთს ალი...
ვამხნევებ სახლს-გარე მოურავს-
    ,,უბეში ჩავუწყობ ნაფტალინს,
     შენს ხალათს, ბებო, რა მოუვა!"

დავყურებ მუყაოს ფოთოლს და
ნაღდია! 
ჰო, განა ბლეფია!
ქოთქოთებს შავ-თეთრი ფოტოდან-
    ,,ფუტკრებსაც უშველე, ბებია!"

ასე თქვა, გარკვევით მესმოდა...
ვიკვირვებ-
    ,,ხბო გეთქვა, ანდა თხა...
     ყვავილით სავსეა ეზო და
     განა-ღა რა შველა უნდათ-ღა!"

წინ- ბავშვი აწვალებს ჩია ჯამს,
გვერდით - ბრგე მიუძღვის ჯორს კოდას...
წუხს ბებო- 
     ,,ჩემ ჯორკოს ჭია ჭამს,-
     კუთხეში წაბლის ხის ჯორკო დგას..."

ბაბუ ჭვრეტს ვენახებს, წამლიანს,
კარაქი გადადნა როს ერბოდ...-
ვპასუხობ- 
     ,,რა შეჭამს, წაბლია!
      წაბლები უძლებენ დროს, ბებო!"

უქმად დგას პატარა ბოტები,
მზეებმა ღრუბლები დაკოდეს...
არ ცხრება-
    ,,რას ჭამენ ბატები,
     ბატები გარეკე დიდ-კოდებს!

      დიდ-კოდებს შოლტივით ბლებია...
      ან იქნებ დაეცნენ მხალიანს..."
ვიცინი-
     ,,რა ბატი, ბებია...
      ბატები დაეშვნენ, ხანია!"

მზე შუბის წვერზეა, 
მაღლივ ძევს
ღრუბლები, ალმები,- 
ყოველი...
თენდება, ალბომზე მაღვიძებს-
სისხლის და მამლების ყივილი.

ვეცემი ხის ჯორკოს და ფიჭებს,
ბებოსი კარადის კიდეა- 

ნაფტალინს ჟამთა სვლა აფუჭებს,
ფანელი უცვლელად ჰკიდია!

თამთა მუმლაძე ✏
კომენტარები (0)