შემოდგომა ქურდიანზე


● 
         მოჩანს მთაწმინდა, 
         ვით ქურდი ბანზე
         და თითქოს მოწმედ არის აქ ანძაც...

ბობოქრობს ზეცა და ქურდიანზე
ჩამოატარებს ქარის აქანდაზს.
ვით მეთუთუნე თოთო დიბს თოხნის,
გამოაჭრიან ვით ხმელ წელთ კამებს...- სწყდებიან ჭადართ ფოთოლთ-დიპტიხნი
და ასხდებიან ყვითელ ძელსკამებს.
გზნებით იწვება კოცონს შეშა სრულ...
ზე გახუნდება ბერი-შიფერის,
რადგანაც მხოლოდ კოცნით შეშაშრულ
ლოყებს, 
წითელი ფერი, 
შეჰფერის.
აწვიმს ბრგე ხაბაზს, ითრევს ,,საბმელი",
ვით მანდაეთში ბარდას აწვიმდა...
ჟგლეთი ეშვება, ვით კრეტსაბმელი,-
და ეფარება ფარდა მთაწმინდას.
დროა,- 
კანაფებს ველთა აჩეხენ,
იმართებიან ქოხს ქუდიან, ზე...
ეხვევა კვამლში ,,ძველთა" საჩეხე
და შემოდგომა ქუხს ქურდიანზე.

თამთა მუმლაძე ✏
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი