დილა

● დ ი ლ ა

სიკვდილივით სძაგს ყოფა, მორჩილი
და ჩრდილის ჰყვება, ოინებს, სკიან...-
შიკრიკი, დილის, 
,,ყეფას" მორჩა და
საქმეს შეუდგა ორი მესკია.
გათენდა. 
ცაზე მზის შობის არე,
თითქოს სისხამზე მორცხვსა ჰგავდა, მყვარს*,
ღამე კი ქშენით, ვით მშობიარე,
მთვარითგაბერილ მუცელს გადაჰყვა.

თამთა მუმლაძე ✏

მყვარი*-  მიჯნური.