ღამის დადგომა (დარიალს)


● 

                          წვიმდა კვლავ ლოშქრით 
                          დღეს 
                          ,,კუბიდონი",

თუმც, ღმერთთა ელვის სიმით* შეკრეს ცა,
როს მზე გაშუალდა მის კაბადონზე
და ბუჩქის ჩრდილი სამზე შეკვეცა.
   ისე მობღუის თერგი ჯახით, რომ
ბერი ალანთა კარი ,,ატირდა"
და მთელი ძალით გასვლას ჯახირობს
დღე-  დაცემული კარიატიდა.
  ძალს მეთევზე,- ჰგვრის წუხილს სონათა...
ჩანს, ეჭიდება ,,გოლიათს" დორი*
და დგება ღამე, მწუხრის სონატა,
შავ ცაზე მთვარის გოლეადორი.

თამთა მუმლაძე ✏

*აბრეშუმის ძაფი;
*ნიჩბიანი თევზსაჭერი ნავი.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი