კალანდა
● ვითარცა კიოტას- აქა ტურებს აკივლებს მწუხრისა ჩადრი, კრული. გახედავ- გომია, ჭადრაკული, შეფეთქილ წვერებსღა აკანტურებს. ვიდრემდის გაჟონავს ჩიჩა* ლაქებს, მიუშვერს ნაქურჩალ ლოყას ზეცას,- შტოების ქონმრავალ ლოყაზეცა ათლიან, კალპიან, ჩიჩილაკებს. თუ წვენთა მაჭიკებს უღალატეს,- ავსებენ ღვეზელის გორგოლაჭებს და როგორც ტანსრული გოგო ლაჯებს,- მოათრევს ლანგარს დღე, უხალვათოს. უნთებენ შაშხანებს, ცა მათია... მოდიან, არიფი*, გონს, დოლები. კრთებიან გვიმრათა გონდოლები ეზოში, იანვრის ცამეტია და დგება გურიას კალანდობა, ჯარგვალში ბედისას მოხიკავენ... მოხევენ ბოლოღა მოჰიკანებს კედელზე, ამა წლის კალენდრიდან. თამთა მუმლაძე ✏ *ჩიჩა- კუთხ. (გურ.) თხილის ერთ-ერთი ჯიში, აქვს მობრტყო ნაჭუჭი და ზეთოვანი გული; *თანამეინახე.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი