კალანდა


● 

           ვითარცა კიოტას- 
           აქა ტურებს
           აკივლებს მწუხრისა ჩადრი, კრული.

გახედავ- გომია, ჭადრაკული,
შეფეთქილ წვერებსღა აკანტურებს.

ვიდრემდის გაჟონავს ჩიჩა* ლაქებს,
მიუშვერს ნაქურჩალ ლოყას ზეცას,-
შტოების ქონმრავალ ლოყაზეცა
ათლიან, კალპიან, ჩიჩილაკებს.

თუ წვენთა მაჭიკებს უღალატეს,-
ავსებენ ღვეზელის გორგოლაჭებს
და როგორც ტანსრული გოგო ლაჯებს,-
მოათრევს ლანგარს დღე, უხალვათოს.

უნთებენ შაშხანებს, ცა მათია...
მოდიან, არიფი*, გონს, დოლები.
კრთებიან გვიმრათა გონდოლები
ეზოში, იანვრის ცამეტია

და დგება გურიას კალანდობა,
ჯარგვალში ბედისას მოხიკავენ...
მოხევენ ბოლოღა მოჰიკანებს
კედელზე, ამა წლის კალენდრიდან.

თამთა მუმლაძე ✏

*ჩიჩა- კუთხ. (გურ.) თხილის ერთ-ერთი ჯიში, აქვს მობრტყო ნაჭუჭი და ზეთოვანი გული;
*თანამეინახე.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი