დედაჩემო
● თვალწინ- ასწლოვანი უნაბები, ოდა, თავშალი და კარაული... სულში- სიმშვიდის ზღვის მონაბერი, დედა- ამ სიმშვიდის ყარაული. ყველა ამოსუნთქვა და უჯრედი, დილაც, ისეთია- დედის დარი! მიყვარს მაგიდებზე და უჯრებში: ნარმა, სათითე და თითისტარი. ...დღესაც ჩვენს უნაბთან იფეთქა მზემ, გაქრა ერთიანად Დრე და ჩერო. ყველგან შენი სახე, სიფაქიზე, დედა, ჩემო დედი, დედაჩემო,- ყველგან... და ჩურჩულიც, თურმე, ნიავს მოაქვს ჩემთვის ლოცვად! მშობე ბედად... მწვდება და სიცოცხლის სურნელი აქვს- დედას, მშობელ დედას, მშობელ დედას... თვალწინ- ასწლოვანი უნაბები, ოდა, თავშალი და კარაული... თამთა მუმლაძე ✏
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი