მ ი ს ა გ ე ბ ე ლ ი

ხან ცხელ ღუმლისა მოგვერდეთ ვგავარ,
ხან, გათოშილი,- შარათა მსტოვრებს. 
თავისა, ჩემის, მე გვერდით ვდგავარ,
როცა მჭირდები, შენ რათა* მტოვებ.

გზად ყოველ დაღმართს აღმართი ჩემობს,
მორჩილ მაქცია ქარმა უფალა.
ო, ღმერთო ჩემო! ო, ღმერთო ჩემო!
შენ რაღად გინდა კარმა, უფალო...

 ✏

*რადგან