სიმინდები


უტეხავს წელთა, პაპა ნაკიდი
ნამგლით, უფოთლოთ და ფოთლიანებს.
წნელის ხახალი, ფაფანაკივით,
ბასრ ღეროებში დაფოთიალობს.

ძართა ივსება, სასა, იმდენი,-
ძალს შემოდგომა, ძალს ეს ალაგი!
იზნიქებიან სასიმინდენი-
ხმელი სიმინდის ძვალშესალაგნი.

თამთა მუმლაძე ✏

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი