სიმინდები
უტეხავს წელთა, პაპა ნაკიდი ნამგლით, უფოთლოთ და ფოთლიანებს. წნელის ხახალი, ფაფანაკივით, ბასრ ღეროებში დაფოთიალობს. ძართა ივსება, სასა, იმდენი,- ძალს შემოდგომა, ძალს ეს ალაგი! იზნიქებიან სასიმინდენი- ხმელი სიმინდის ძვალშესალაგნი. თამთა მუმლაძე ✏
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი