მარტვილი


⚫ 
      (ქეთევანს)

ღამემ ცაზე მუგუზლები აყარა.
წარიწყმიდნენ, წუმწუბითა კეტავენ
სიამის ბაღს. სათნო შერჩათ აღარა:
   ,,-მარტვილ იქნე, მარტვილ იქნე, ქეთევან!"

   დე, სასულეთკარიბჭენი დარაზონ-
არ მიირქვან სამშვინველი ახალი;
ნუც ათრობდეთ ბოსველია და რაზდონ,
ღრაჭათ გორა... ქარავანი... აღალი...

სეფისტინი* გაუშლიათ, იქ, ორთა.
ბრძანებანი აღიხუნეს რა პირად!
რად მზის სხივებს განს აძლევდა იკორთა...
   რაბი, რაბი, შეეშველე, რაბი! რად...

   ვით ეგონა- მოწამესა დაღლიდა
ნაღვერდალით ემისართა შეხება!
  გაიყიდე შებრალების დახლიდან...
ნეტავ, ასეთს რას უშლიდი შაჰ-აბასს?!

   ჩაუხერგეს სასულეში სალაგმე...
ხორცსა გვემის მიაფარეს, საბანი;
(სანადიმო გაიშალეს, სეფანი;)
,,ილი, ილი..." სულსწრაფობით ალაგმეს;
შვილის შვილთა გარდაუცვეს სებინი*...

მდუმარების იმუშავეს, მუშებმა.
   შენც არ დაგცდეს, ხმა არ დაგცდეს, პოეტო...
გინდ სიჩუმის მიიფარე, მუშამბა...
მწუხარება არ მოჰგვაროს პიეტომ...

ცრემლი მოსდით სანთლებისა, რაფათა.
   შესაცოდი ერთი იმათ ჰყოლიხარ.
დაეღმიჭა შევერცხლილი რაფათა*
უნდილაძეს,- უნდილ იმამყული ხანს.

  ხმა, ზეწოლის, ყაბულ არ არს,- ტაბუ ცნას.
ხმელზე წოლით ქრისტესია, საცოლე*...
არ იხმევდა ცრუტსა, გინა- ტაბუცუნს;
ღრეკილია დაღრეკილი საწოლით.

   გაგაშიშვლეს, ფერდით ფერდსა ეკვროდი,
ჯალათები მოედანზე ათევენ.
სახე,- სათნო, დაგიშანთეს, ეგ მკერდი-
ქვეყნის დარად დაგიწიწკნეს, ქეთევან!

   ნაგლეჯ ხორცზე შემოაწყვეს საჯები*.
ამოსუნთქვას თუ უთვლიან, რა ეულს,
საჟამნენი,- დროთა შულტნი, მსაჯები.
სიცონილი* არა ჰქონდათ რაულად*!

ღამემ ცაზე მუგუზლები აყარა.
წარიწყმიდნენ, წუმწუბითა კეტავენ
სიამის ბაღს. სათნო შერჩათ აღარა:
   ,,-მარტვილ იქნე, მარტვილ იქნე, ქეთევან!"

მკერდში ცხელი გაუყარეს, მახათი,
ააწიწკნეს უწყალობლად მას კერტნი-
მოიმწყვდიეს მარწუხების მახეთი.
გალობისა, ბულბულთ იხშეს, ნისკარტნი.

ვერ გატეხეს,- ოხვრასაც არ ურიგებს;
მშვილდისა, ყელს მიაგებეს, საბელი;
შეაყარეს სანეშტენი ურიკებს,
მარტვილობას მოატარეს სოფელი.

ხორში და დანეშტებული ფართეა;
სვეტთა შორის მოთმინება დაგორავს.
მშრალი ძვლები გამოსტაცეს პართიას,-
უნაწილეს ნამიურსა და გოას.

ღამემ ცაზე მუგუზლები აყარა.
წარიწყმიდნენ, წუმწუბითა კეტავენ
სიამის ბაღს. სათნო შერჩათ აღარა:
   ,,-მარტვილ იქნე, მარტვილ იქნე, ქეთევან..."

თამთა მუმლაძე ✏

* სეფისტინი - საფილოსოფო წიგნი;
* ქრისტეს საცოლე- წმინდანი;
* რაფათა- აქ: სახე;
* საჯები- ტაფები;
* სიცონილი- დაზარება;
* რაულად- რარიგად.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი