შემოდგომა


დაეხირება ჭალას ჩალათა*
და წალიკონით ბეჟავს ბრე ზენიტს...
დგას შემოდგომა, ჩალავს ჩალათა,
ვიდრე ცას ასწვდა ბეჟი ბრეზენტი.

  მტრობენ ვიეთნი დიდ აკაციებს- 
ხმელთა სიყვითლეს წაშლითო ქებით...
ჩამოდგნენ ზვინის დედაკაცები
გრძელი კაბით და წელში თოკებით.

თამთა მუმლაძე ✏

* ჩალათა- ჩასადები (წიგნის, უსტარის და ა.შ.).

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი