შემოდგომა
დაეხირება ჭალას ჩალათა* და წალიკონით ბეჟავს ბრე ზენიტს... დგას შემოდგომა, ჩალავს ჩალათა, ვიდრე ცას ასწვდა ბეჟი ბრეზენტი. მტრობენ ვიეთნი დიდ აკაციებს- ხმელთა სიყვითლეს წაშლითო ქებით... ჩამოდგნენ ზვინის დედაკაცები გრძელი კაბით და წელში თოკებით. თამთა მუმლაძე ✏ * ჩალათა- ჩასადები (წიგნის, უსტარის და ა.შ.).
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი