გ ა მ ო დ ა რ ე ბ ა


● გ ა მ ო დ ა რ ე ბ ა
    (მანდაეთს)

ეკიდებიან Ჭერთ Ქვე ბუდენი.
Გაალმასებულ ენითღა ბალთავს
ცას ელვა,- ფუყე და ქვებუდანი.
Ჩანს, მალე სრულად შეიკრავს Ბალთას...

Წამოიმართნენ ლაფში Ერთობ ზე:
Ჯიმლა, Მაჩალო, არყა და ფიჩხა...
Და გამოვიდა დედაც ერდოზე,
მესკიელასთვის პური დაფინჩხა.

ხელთ დასხლტომიათ ზესხმათ კიფარა,
ჯანღს Შეატოვეს შჯა, თეთრს, ეული...
გადაიკარა, მწყემსმა Კი ფარა
მთაზე გაფინა, ვით თეთრეული.

Თამთა მუმლაძე ✏

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი