გ ა მ ო დ ა რ ე ბ ა
● გ ა მ ო დ ა რ ე ბ ა (მანდაეთს) ეკიდებიან Ჭერთ Ქვე ბუდენი. Გაალმასებულ ენითღა ბალთავს ცას ელვა,- ფუყე და ქვებუდანი. Ჩანს, მალე სრულად შეიკრავს Ბალთას... Წამოიმართნენ ლაფში Ერთობ ზე: Ჯიმლა, Მაჩალო, არყა და ფიჩხა... Და გამოვიდა დედაც ერდოზე, მესკიელასთვის პური დაფინჩხა. ხელთ დასხლტომიათ ზესხმათ კიფარა, ჯანღს Შეატოვეს შჯა, თეთრს, ეული... გადაიკარა, მწყემსმა Კი ფარა მთაზე გაფინა, ვით თეთრეული. Თამთა მუმლაძე ✏
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი