,,Infernus in terra..."

ცას- ნაცრისფერი ბუღი!
მიწას- ნარჩენი სევდა,-
აწ ჩამოშლილი ბუხრის
წინ,- ფიქრებს ისევ სევდა,-
ჩანს, ქრება, თვალნი, ქარვის-
ერთი... 
                   მეორე მზერაც...
ებრძვის, ვით ერჩის ქარი-
სარეცხს, აუკრეფს, ჯერაც
და ითრევს, ითრევს მიწა!
(კლავ ვეღარ ძღება მით, ხომ...)
სიცოცხლემ
                   ისევ 
                               მისცა!-
(მიწაც ხომ თავისს ითხოვს...)
ღვთით მერამდენე წარსდგა...
  მკლავს ნაცრისფერი ზეცა!
ახლა, გავყურებ ცას და
აღარ მთავრდება დღეც, არ...

(ბათუმს...)
თამთა მუმლაძე ✏