* * *

ზოგჯერ, ერთი,
ტუჩის კიდის,
ბზარი,-
იმედების 
სავანეა, 
მთელი, 
ისე, როგორც,
ტელეფონის
ზარი,
როცა, უკვე, 
აღარავის 
ელი...