ალბათ სატკივარი

აღარც პოეზია მათრობს უშენობის,აღარც იმედები მიკლვას შენზე წყურვილს.
ისევ მივუყვები მე გზას დაბინდებულს, ისევ ამინდია ძლიერ ნაღვლიანი,ისევ ბრძოლა მიწევს ბედთან შეგუების.
ახლა რამოხდება მხოლოდ ღმერთმა იცის როგორ გაგრძელდება გულის სატკივარი
აღარ მივედები მე ძველ ნაიარევს მე დროს გავიქარვებ სასმლით მადლიანით 
მაგრამ არც სასმელი არჩენს ნაიარევს, მაგრამ წამალია ჭაობ ხავსიანის.
მუხლზე დავეცემი, ფიქრებს გავექცევი ძარღვებს დავიხეთქავ, ვერსად გამექცევი ასჯერ მოვკვდები და ასჯერ გავცოცხლდები,ფიქრში ჩაგეწნები
გულში ჩაგეხვევი,დარდში დაგეცემი წამლად მოგედები ვერსად გამექცევი, ვერსად გამექცევი.