მე ვიღუპები
და მე ვიღუპები ისევ ვიღუპები, ვბგრძნობ სულის ნგრევას, მე თუ ვიღუპები, და თუ ვიღრუბლები, ჩემი გონება ის იწყებს რყევას! და მე გიჟი ვარ, გიჟურად გიჟი, ღიმილიანი სახით მივდივარ, და მე ვიძახი მალვით, და ძალით, რომ მე გიჟი ვარ! , რომ მე გიჟივარ. მარტო მე წავალ, სადამდეც გავძლებ ხოხვით იქნება, თუ ფეხის გავლით, მომბეზრებია სიცოცხლე ცხადად, რადგან ყოველ წამს შენს ჩემს გულს წამლი! ტატო ბერიაშვილი.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი