წუხვან და წუხვან...


ხმაური მესმის შორეულ მხრიდან, 
სდუმს ყველაფერი სადაც ვარ ახლა,
მე დავინახე ქორი ფრთებს შლიდა,
ეს ქორი ახლა მე მხერბზე მახლავს.

მწვერვალზე მივალ არა მაქვს ძალა,
ო, როგორ რბიან  მკრთალი შველები,
ვიღაც უმწეო ჩემს ძალებს მძალავს,
მე შენ მჭირდები, მომეშველები?
მომეშვლები?.

მიწა გადასკდა ფეხის ნაბიჯზე,
გრძნობა ნაკლული დავტოვე უკან,
ეს ყველაფერი ძვირად დამიჯდეს,
წუხვან და წუხვან, წუხვან და წუხვან.

ტატო.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი