ნაცრისფერი...


სევდიანი, ნაცრისფერი დღეა,
სევდიანი, ნცრისფერი აზრით,
მერამდენე და რამდენი დღეა,
დავიღალე მე სტროფების ხაზვით.

ნაცრისფერი, ნაცრისფერი მთვარე,
დაღალული, დასიცხული ლეში,
ნაცრისფერმა მგლებმა გამოცალეს,
რაღაც მახრჩობს, ამ ნაწამებ ყელში.

უნიათო, და ხან მოკლე დღეა,
ნიავს ვპარავ აქ მოტანილ დარდებს,
იღრუბლება, მაგრამ მაინც მზეა,
ვიღუპები, მაგრამ ვტოვებ ვარდებს.

ტატო.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი