ეჰ სატრფოვ, ვდგავარ შენს საფლავთან დამწუხრებული, ლამაზ მკერდიდან რომ გაშალე ვარდების კონა, უძირო თვალებს არ ელევათ ცრემლი ძლიერი, ამ მონატრების სამყაროსაც აღარ აქვს წონა. ტატო...
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2025
0 კომენტარი