იმედები წავლიან...
ჩემი დროც კი დადგება და მეც გავემგზავრები, იღბლიანი ნაბიჯით, სამუდამო მხარეში, მე მაქვს ერთი სირთულე, როგორც დინოზავრები, არ დავიწყო არასდროს შენს წინაშე თარეში. ვხედავ როგორ მიყურებ, მაგრამ შორს ხარ ძალიან, ახლა მყუდროდ გულს ვუშლი, მე ამინდებს ქარიანს. არ ელოდო ჩემს მოსვლას, იმედები წავლიან, ჩემი გული ერთია და იმ გულსაც წამლიან. სამუდამო მხარეა, მაგრამ არ ღირს თარეში, მინდა მშვიდად წავიდე, შენს გათხრილ სამარეში. ტატო ბერიაშვილი
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი