მე მეშინია შენამდე მოსვლის

მე მეშინია შენამდე მოსვლის,
მაგრამ როგორღაც უნდა მოვიდე,
გზები სიმწარის შემოვამტვერო,
და თავად სიმწრით უნდა მოვიდე!
ძილი მიფრთხება, ვიღაც მეძახის,
ცოცხლად შემჭამა ამ მონატრებამ,
ერთი ფერია ჩემი ცხოვრება,
ძველი ცხოვრებაც კი მენატრება.
კი, ვარსებობდი მე შენს გარეშეც,
არ მეშინოდა არაფრის არსად,
მე ვანათებდი ცხელი მზის მსგავსად.
მაგრამ დამთავრდა ჩემი დიდება.
ამიტომ შიშის, ძლევა მინდება.
ვიცი მოხდება ეს ყველაფერი!.

ტატო ბერიაშვილი.