ლამპიონთა შემოძახილი

სწორ ქუჩას გასდევს ლამპიონთა შემოძახილი,
სევდის მომგვრელი და დაჭრილი ვემორჩილები,
თვალთახედვის არე ისე გაშლილა,
ერთადერთი ფიქრი მაქვს რომ არ მომწყინდები!
და ამ მოტივით მივუყვები ნასახლარ ქუჩებს,
ომიანობა სუფევს როგორც ადრე ჩემს სულში,
ნუ თუ მე ვეღარ შევეხები ალუბლის ტუჩებს,
ნუ თუ ოდესმე დავიჭრები მკერდში ან გულში!
მე მაინც მჯერა დავასრულე ბდემონის სასჯელს,
გადავიქცევი ანგელოზად, და დავსჯი დამსჯელს!
ნასახლარიდან გამორბიან ავი სულები,
ჩემს შემხედვარე არ არიან დასნეულები.
და უცაბედად შენს გარეშე გამღადრეს გულში,
და მე ვიცი რომ მხეცად არ წავალ
ამ სიყვარულის მე დასასრულში!.

ტატო ბერიაშვილი