ეგზოტიკური ლექსი
ეცეკვებიან თითები ფურცელს, უცნობი ქუჩის სილამაზეა, თითქოს, საკუთარ კინო-ფირს უმზერს, სულგანაბული ზის ფანტაზია. მხურვალე სიო აღელვებს შროშანს, მოზაიკების ეგზოტიკაა, უფრო შორს, მთების კუზები მოსჩანს, უდაბნოდან რომ ოაზისს ჰგვანან. ჭაობისფერი პალმების ჩრდილქვეშ მე ფოტო-კადრებს ვაგროვებ მზისთვის, შენ გამჭვირვალე სურვილებს მიშენ, საღამოს ხიბლი ერევა გზისპირს. დგახარ, თვალების ალით მიზიდავ, გიახლოვდები, რახან ასეა... ღრუბელს ჩასთვლიმა მთვარის ქიმზე და ჩილიმის ნისლში ჩაწვა აზია.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი