ეს ლექსებიც ვეღარ ათბობს სისხლს ..


ეს ლექსებიც ვეღარ ათბობს სისხლს,
ყველაფერი უკუღმართი გახდა.
ვერა და ვერ დავანარცხე ძირს
ბედი, გულსშემოჩენილი მახრა.
მაინც ერთის იმედი მაქვს დიდად-
ღმერთი, ხატი, საფიცარი, რჯული...
ფათერაკი მუდამ მცდის და მცდიდა-
ვერ მიკლავდა სიყვარულის წყურვილს.
მაინც ასე შემომიჩნდა მახრა,
ცდილობს ფერხთით გამიფინოს ერთობ.
მაინც ვდგავარ შეუდრეკად, რახან
ვიცი, როგორ მოწყალე ხარ ღმერთო.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი