ის არი


მეპასუხება ცხოვრება
გამეპრანჭება ყდა
გადავიტან თუ არა
ჩემმა ლექსებმა თქვა

თითქოს დავლაგდი სხვისით
თვისით არავინ არ
ნეტა ნიჭია? ჩემი,
მოვალეობის ხმა

ფარისეველი მითი
გამოვკეთდები? რითი,
მე ხომ არავინ ვიცი
სხვა ხომ უნაკლო კვიცი

დამაჯილდოვა ვითომ?
ვერ გამიგია, რას ვთხოვ
იცის არავის არ ვთმობ
მხოლოდ გაგებას ვითხოვ


რას ველი, ამით ერთობა,
ჩემი მწარეა კანფეტი
სულ აღარამაქ მხნეობა
ვერადა ვეღარ წავედი

გავბედე შევეპასუხე
ორმაგად მხია, მიცანი?
ვეღარ წამოვხტი გიყვები
ჩემშია, დამზდევს ის არი.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2025

Facebook Telegram კონტაქტი