ნატვრა

ტერენტი გრანელს


ნეტა როდის მეღირსება
შვება ასე ნანატრი?..
ნეტა როდის განქარდება
სევდა – სულის მტარვალი?..
გული კვნესის, იფიტება –
ძლიერ გაწამებული...
ღმერთო ჩემო, გევედრები:
მაჩუქე სიხარული!..