ღამე
შენ ვეღარ ამბობ ტკივილებს და ასე იღლები, საკუთარ თავთან რჩები,მარტო ფიქრი გაწამებს გაწამებს ღამე და შენ ცდილობ ძველი ნიღბები, მოირგო რადგან არ დაეტყოს ცრემლი წამწამებს. იღიმები და ამ ღიმილში ცრემლის გუბეა... ბედნიერი ხარ სიყვარული უკვე იპოვე მაგრამ სიკვდილი მეგობარო ისე მსუყეა, ვერ გაურბიხარ სუიციდზე ფიქრის სიმპტომებს. ვერ შეგამჩნევენ და მიზეზებს იტყვიან ათასს, იტყვიან ალბად რომ დაგღალა ფიქრების ქარმა, შენ გაიკეთებ შავი თოკით კისერზე ბაბთას... რადგამ დაგღალა ჰო დაგღალა საკუთარ თავმა.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი