მარტი


ქუჩას ჩაუარე, თავი ავარიდე,
ყველა სიშავეს და თეთრსაც.
წვიმის სურნელი და ფიქრი შევიყვარე,
დარდსაც შევეჩვიე ერთ ხანს.
სადღაც წვიმებია,ფიქრი უსასრულო,
მშვიდად მიირთმევენ მარტინს,
ჩემი ოთახია...ძველის დასასრული,
სანამ მიილევა მარტი.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი