ლექსი: ,,ბიძიას კვალზე"

როცა ბიჭები ვახსენებთ ძიას,
ცა გაიხსენება უმალვედ ცაზე,
როცა ბიჭები ვახსენებთ ძიას,
ცად გაიხსნება უმალვე ცაზედ!!!

ხმა იდუმალი უცნაური გრძნობით,
რომ ამოიხვნეშებს წამით წამზე,
ძიას ნაამბობი უცნობი გრძნობით,
მუდამ პირხუშობს ცარიელ ხმაზე!!!

ბიძია მინდა იცოდე სათქმელი ჩემი,
ვერ ვატევ სიტყვად უთუოდ კმარა,
მინდა იცოდე ამ ცხოვრებისა,
ჩვენი ძმობა და სათქმელი ჩვენი!!!

როცა ბიჭები ვახსენებთ ძიას,
მაშ,გვახსენდება ავლა-დიდება,
როცა ბიჭები ვახსენებთ ძიას,
მაშ,დაიწყება ფოთოლთა ცვენა!!!

აქ არის ჩვენი ცისფერი სახლი,
ზღვისკენ,რომ მიგვაქრობს უმანკოდ წყნარად,
აქ ცხოვრობს კეთილი ძია,
რომ ჰქვია სახელად ბგერა!!!

ოო,ბიძაჩემო გაშალე ფრთები,
შე ხარის გულო,აიღე ჭიქა,
ოო,ბიძაჩემო გაშალე ხელი,
რომ ჩაგიკრა უმალვედ ფარად!!!

ჩვენ აჭარის შვილები ვართ,
ღელეც გადის ჩვენსა მდელოდ,
ჩვენ აჭარის საღვთო ვიყავთ,
აღავავსებთ საქმეს ღვთისად!!!

თუ თბილისში სინათლით სავსე,
გინახავთ ჩვენი პატარა გული,
და სიკეთით სავსე ვაჟკაცი გახსოვთ?!
მშობელი ბიძა ის იყო ჩემი!!!

არც ალერსიღა მაკლდა,
რომ არ მახსენდეს სხვისი,
ბიძას ვუთხარ ვმალვედ,
ჩვენი გულისკარი ფიცი!!!

მოხუც არნოლდის მსგავსად,
არ მიენდობი სხვასა,
შენი სახელი სატრფოდ,
ისმის ომარი მსგავსად!!!

შენი სიყვარულის მესმის,
რომ გალობს ჩუმად სხვენში,
კაც-ქალობას მუდამ ჰხარობ,
სიყვარული გესმის!!!

მადლობის გრძნობა მახრჩობს,
შენ,რომ აღმზარდე თვითონ,
შენ მამაჩემის მსგავსად,
არ მიწყენებდი თითქოს!!!

ღირს ყმად,რომ დავრჩე კიდევ,
არ ვიცი როგორღა ვიყო,
შენი სიყვარულით თითქოს,
ყმა მახსენდებოდა თითქოს!!!

ბიძიას კვალზე დავრჩები მუდამ,
შენ,რომ მასწავლე ამ ქვეყნის ფასი,
ბიძიას კვალზე დავრჩები მუდამ,
შენ,რომ მასწავლე ამ ცხოვრების აზრი!!!

მესაიდუმლე ხარ,თანაც მემამულო,
შრომაც გიყვარს და გარჯა გელის,
სატკივარიც ხომ შენი ტოლია,
არ დანებდე,ჩემო ბიძიკო!!!

შენი სიყვარულის მესმის,
ბიძი,ჩემო ენამზე,
შენი სიყვარულით ყველას,
სიყვარულით ესმის!!!

 დრო თავისას შვრება,
ცხოვრებაც მუდამ იცვლება,
დროში ჩატეული ყველა,
ცხოვრების გზაზე ქრება!!!

როცა ბიჭები ვახსენებთ ძიას,
ცა გაიხსნება უმალვედ ცაზე,
როცა ბიჭები ვახსენებთ ძიას,
ცად გაიხსნება უმალვე ცაზედ!!!

ავტ: //თორნიკე ხაბაძე//
31.03.2022.