გეყოფა


სიჩუმის ელვას რომ ვერა შეცვლის
აღარ მომიწევს მე დაფიქრება
ფარდაგზე შავის ძაფის მატებით
თეთრი ლაქები თოვლივით ქრება

ნუღარ თენდები, აღარ ნათდება,
შენით სიბნელე არ იდევნება
ისედაც დიდ ხანს ძალდატანებით
ნანატრ სიკვდილის მარიდე ვნება.



04.11.2022

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2025

Facebook Telegram კონტაქტი