რაც დამრჩა იქ დავარიგებ


დავიღალე, ქვესკნელსაც რომ არ აქვს ბოლო
სულ ვეშვები, ჩავიარო მეტი რაღა
გამმართლოდა ისიც ერთ თბილ დილას მხოლოდ
ვცემულიყავ, ჩემს თავზედვე მეტირაღა

მაგრამ მერე ვინ ნახავდა ამდენ ქვესკნილს,
ანდაც ქვებს ვინ დაიშენდა ასე ლაღად
მივაგებებ ყველა შემხვედრს კუთვნილ ღიმილს
და ეს ვარდნაც მარად მღიმარს მაჩნდეს დამღად



22.10.2024

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2025

Facebook Telegram კონტაქტი