ვერ გივიწყებ
მე შენ გელოდი, შენ კი არ ჩანდი და ირეკლავდა ეს სული ლანდებს. პოეზიაში ვიძირებოდი, შენზე ვამბობდი: ,,ნეტავ აქ გაჩნდეს!" ჩემი თვალები იყო მწუხარე, როგორც ყინვაში ცალი ბეღურა, და თითქოს წლები ვიყავ მდუმარე, ერთბაშად ბევრი მუზა მესტუმრა. ეს სახე ცრემლით ბევრჯერ ვინამე, რადგან მიყვარდი შეუძლებელ დროს; მე ოცნებებში კვლავ შენ გიწამე და ვერ გივიწყებ ვერსად, ვერასდროს.