ვერ გივიწყებ

მე შენ გელოდი, შენ კი არ ჩანდი
და ირეკლავდა ეს სული ლანდებს.
პოეზიაში ვიძირებოდი,
შენზე ვამბობდი: ,,ნეტავ აქ გაჩნდეს!"

ჩემი თვალები იყო მწუხარე,
როგორც ყინვაში ცალი ბეღურა,
და თითქოს წლები ვიყავ მდუმარე,
ერთბაშად ბევრი მუზა მესტუმრა.

ეს სახე ცრემლით ბევრჯერ ვინამე,
რადგან მიყვარდი შეუძლებელ დროს;
მე ოცნებებში კვლავ შენ გიწამე
და ვერ გივიწყებ ვერსად, ვერასდროს.