თავისუფლების ფიალა
როგორი მძიმეა კაცის ეს ბუნება, ცოდვებით გატენილ მძიმე ტვირთს წააგავს! ძლიერი ქარივით, ხმაურობს ცდუნება, ცდილობს, პიროვნებას მისი ზნე წაართვას. გული თუ სუფთა გაქვს, ფიქრები - ნათელი, თუ ხორცმა მცირედი ულუფა იკმარა, ვერ მოგეკარება ეშმაკის სანთელი და სულის სიღრმიდან გაქრება იარა. მაგრამ რით გაქრება სულიდან იარა, თუ ხორცის განზრახვამ ნებაზე იარა? როგორღაც დაძლიე ბუნება, თქვი: ,,არა!" და თავისუფლების შესვი ეს ფიალა! სიტყვებით მღერიან, სიტყვებით სწავლობენ, სიტყვები ფიქრებად სულებში ხდებიან. თავისუფლებისთვის, ვით გედნი, გალობენ და მათი ფიქრები სადღაც სულ რჩებიან.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი