აზროვნების კიდე

ხორცშესხმის გარეშე თუ დარჩა იდეა,
იქნებ ასეა სიწმინდე მისი...
აზროვნებისთვის მუდმივი კიდეა
რაღაც უცვლელი და ღვთაებრივი.

პირველსაწყისის არსში მიღწევა
აზრისთვის ძალზედ ძნელი რამ არის;
ფილოსოფია მაღლა იწევა,
როცა სიღრმეში ხატს ხედავს ზღვარის.

კიდეთა რღვევა აზრის მიზანი
და გაუხსნელი მტკიცე კლიტეა.
მას ვერ ეყოფა, იყო მისანი;
იდუმალია არსთა იდეა.

როგორ ვიცხოვრო, როდესაც ვიცი,
აზრს რომ არ ძალუძს სწვდეს მაღალ ზენას?
საკმარისია ყბედობა, ფიცი;
უნდა მივხედო მომაკვდავ რწმენას!