როცა ფიქრები, ფიფქებივით, იწყებენ თოვას, გულის სიღრმეში მეფინება ფარული დარდი. მწამს, გაზაფხული რომ ოდესღაც ნამდვილად მოვა და, დარდის ნაცვლად, სულს ამივსებს სურნელი ვარდის.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2025
0 კომენტარი