გაზაფხულის რწმენა


როცა ფიქრები, ფიფქებივით, იწყებენ თოვას,
გულის სიღრმეში მეფინება ფარული დარდი.
მწამს, გაზაფხული რომ ოდესღაც ნამდვილად მოვა
და, დარდის ნაცვლად, სულს ამივსებს სურნელი ვარდის.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2025

Facebook Telegram კონტაქტი