ამაოება ამაოთა

წამს წარმავალი თავისივე შეცვლის მსგავსება;
მდინარებს მარად ამაო წყლის ცივი დინება.
მყიფეა რწმენა, რომ იქნება ქვეყნის სავსება;
და ჰაერს ალპობს საკუთარი დედის გინება.

ბოროტი ქვეყნად არის მეფე და ეცინება,
სოლომონი ხომ მასზე წერდა, სიბრძნეს ამბობდა.
ისკარიოტლურ გულში ბუდობს გაცემის ნება.
იცნო პოეტმა და სიცრუის კლდიდან დაგორდა.