ტირიფი და...

ტირიფი და...

წელსაც გავისეირნე,
იმ მდინარის მახლობლად,
ბავშვობას, რომ მახსენებს,
ის, ტირიფი სახსოვრად.

ისევ ტოტებ გაშლილი,
ისევ თმა აწეწილი,
იდგა, ჩვენი, არწივი,
ყურში შენი, ხმა წივის.

მდუმარებით დამიხვდა,
ტირიფის ქვეშ, კენჭები,
ხეზე ამოტვიფრული,
სახელების ნაჭდევიც.

მოგონება აშლა,
მხრებზე ჩამოყრდნობილის,
თმები ჩამომეშალა,
სიო წამომეშარა.

რა კარგია სვირი და
რა კარგია ბავშვობა,
დამიბრუნეთ, ვყვირი, მე,
ტირიფის ქვეშ, ლაღობა!

რა კარგია სვირი და
რა კარგია ის, შარა,
დამიბრუნე ვყვირი, მე,
ტირიფის, ხევ, მზექალა!

2023წ
ვალიკო კაკაურიძე
მიმინო