თაობათა გასაყარზე..

თაობათა გასაყარზე იკვეთება გზები,
ძველ თაობას სხვა ფიქრი აქვს და სხვა იმედები,
მომავალი თითქოს ღელავს და რაღაცას ელის,
საქმის ნაცვლად დუმილია - სულ არაფრის მთქმელი.
დახმარება სიტყვად რჩება, ძმობა - სასმლის წვეთში,
ძველ-ქართული თანადგომა ცოცხლობს ნაწერებში.
აქ ვაჭრობა ბიზნესია - ერთმანეთის ბედით,
საქართველო იფლითება და არაფერს ვშვრებით.
წინაპართა სისხლით დაცულს - ოცნებებით ვეტრფით,
ღვთით კურთხეულ ქვეყანაში ძველ მტრებს ვეგებებით,
მიწა-წყალის გასაყიდად შავ ბაზარზე ვდგებით,
აუწონავ სიმდიდრეში ოცდაათ ვერცხლს ველით...
ქალ-კაცობა შეიცვალა, შეიცვალა გენი,
კურთხეული ღვინის ნაცვლად - წამლით ვიბრიდებით.
ვაზის ნაჟურს არად ვაგდებთ, მოვუთხარეთ ფესვი,
საწნახელის დაღარულ ფსკერს მოსდებია მტვერი.
გლეხის შრომას მასხრად ვიგდებთ, სიღარიბით ვკვდებით,
უცხოეთში ვლამობთ წასვლას - იქაც გლახას ვშვრებით....
იკარგება მომავალი უძლეველი გენის,
იხურება ისტორია, კურთხეული ქვეყნის.
თაობათა გასაყარზე - გაიყარა გზები,
და საკუთარ მიწა-წყალზე - ლტოლვილები ვხდებით...