უბრალონი...

ჩვენ ღარიბებს - პოეზია გვახარებს,
გულის დარდებს ტკბილი რითმა ჩრდილავს.
ჩვენ ღარიბებს - სევდას ლექსი გვიქარვებს
და ოცნებებს სარკმელებთან სძინავთ.
ჩვენ ღარიბებს - სიყვარული გვიტაცებს,
წრფელი გრძნობით ვეგებებით დილას.
ჩვენ ღარიბებს - ლუკმას ღმერთი გვიბოძებს
და იმედი გაჭირვებას ჩრდილავს.
ჩვენ ღარიბებს - დაკოჟრილი ხელებით
გაგვიკაფავს ცხოვრების გზა ვრცელი,
სისხამ დილას გადაღლილი შევხვდებით
და ალიონს ლოცვით ვეგებებით.
ჩვენ ღარიბებს უბრალო გვაქვს ფერები,
უბრალო გვაქვს ნატვრა ნაფერები.
ჩვენ ღარიბებს - ტანზე ჩოხა შეგვშვენის,
დაძონძილი, დროში ნაძველები.
ჩვენ ღარიბებს - სილამაზის ელფერი
განგვიცდია ბუნებასთან შერწყმით,
ჩვენ ღარიბებს - სიმდიდრე არ შეგვშვენის,
არ გვიხდება სამკაული ვერცხლის.
ჩვენ ღარიბებს - თვით უფალმა გვიბოძა
ეზო-კარი ბუნებაში ვრცელი,
ჩვენ ღარიბებს - დასატოვრად ერთი გვაქვს:
სიყვარული ალალი და წრფელი.
ჩვენ ღარიბებს - პოეზია გვახარებს,
გულის დარდებს რითმის მიღმა სძინავთ,
ჩვენ ღარიბებს გულს ლექსები გვიხარებს
ოცნებებით მომავალ დღეს ვხიბლავთ.