ეხლა ღამეა

მთვარე ვარსკვლავებს დაჰკრეფს ნამიანს
- ეხლა ღამეა...
სიჩუმე ცაზე და ოცნებები
- მოიჩქარიან.
თავს უცნაური ტრიალებს აზრი
- რა სიწყნარეა,
ყურს სიყვარულის ჩაესმის ჰანგი
- და სიამეა.
მანძილს მიაპობს უცნობი მგზავრი
- ბნელი მახეა,
ნათელად უძღვის ფიქრები ქალის
- გრძნობით სავსეა.
ისევ ბობოქრად დაჰბერავს ავი
- ბრაზი სახეა,
კლდოვანებს ურტყავს ტალღები მკაცრი
- ზღვა სიბრაზეა...
მთვარე ვარსკვლავებს დაჰკრეფს ნამიანს
- გარეთ ღამეა,
შენზე ოცნებას მომტაცებს ქარი
- თითქოს არ მჯერა
უნდა გავუყვე გზას გაუკვალავს,
- თუმცა ამჯერად
თან დავიმგზავრებ სიყვარულს საგზლად
- ბნელში ნათელად...