მიყვარს ფრენა, მიყვარს ქარი
მიყვარს ფრენა, მიყვარს ქარი შენ ხარ ჩემი ნატვრის ქალი მაგრამ ჯერაც ვერ ვიაზრებ უცაბედად რატომ წადი, მე ხომ ერთი უბრალო ვარ, ჩემთვის დარშიც ნისლია, ნაკვალევს, რომ გზაზე ვტოვებ ჩემი მკრთალი სისხლია, დღემდე გეძებ, ვერ გპოულობ თითქოს მიმალული ხარ, მაინც გეტყვი ჩემო კარგო ჩემი ყველაფერი ხარ.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2025
@ კონტაქტი
0 კომენტარი