*****
ერთი ბიჭი იყო , წერილებს მიტოვებდა სკოლის მერხის ქვეშ . არ ეზარებოდა ჩემთვის დაესწრო ადრე ადგომა და მალულად შეპარულიყო ჩვენს კლასში . დიდხანს არ მიცდია გამერკვია მისი ვინაობა . მსიამოვნებდა მისი ნაწერი,სიტყვები,იმ ფურცლების შეგროვებაც კი . …. -რომ გაიზრდები ცხენი უნდა გიყიდო ,-მპირდებოდა . -რომ გავიზრდები რატომ ,ახლა მინდა ,-ფეხებს ვაბაკუნებდი მე . -რომ გაიზრდები ბოქსზე შეგიყვან ,-მპირდებოდა . -რატომ ,-ვბუზღუნებდი მე . -თავის დაცვა რომ შეგეძლოს ,-თავზე ხელებს გადამისვამდა .მე გავიტრუნებოდი და იმ წამს ვგრძნობდი მისი დედოფალი რომ ვიყავი.მე ,მხოლოდ მე ! …. ბაბუა ქვისმთლელი იყო . ოდისგან მოშორებით ,ფიცრულში ქონდა სახელოსნო მოწყობილი. კედელზე სხვადასხვა სამუშაო იარაღებს კოხტად კიდებდა. ერთხელაც ,მთაში გვირაბი გაყავდათ თურმე და ბაბუა უბედურ შემთხვევას ემსხვერპლა . მაინც მგონია რომ ტყუილია ეს ვერსია . ბაბუა მიყვებოდა: თუ რამ მომივა ეს არაბუნებრივი იქნება და გამიხსენე მერეო. მთებში,სადაც ხშირად უწევდა სიარული ,დევკაცები ცხოვრობდნენ.ბაბუამ მათი ენა იცოდა. დევებს თურმე ლამაზი ქალები ყვარებიათ ,გრძელთმიანები და ხუჭუჭები . წესი ქონიათ :პატივს სცემდნენ ხელსაქმის მცოდნეს .აკვირდებოდნენ და თვითონაც ცდილობდნენ სწავლას თურმე . -აგერ ჩვენს სასახლეში ღობე გაგვიკეთეო,-მიუწვევიათ ბაბუა. უარს როგორ იკადრებდა,მაგრამ დრო არ მაქვს ახლაო ,-თავი ჩაუხრია ბაბუაჩემს -მაგრამ აი მოვა დრო და გავაკეთებო . პირობის შემსრულებელი კაცი იყო. იქნებ ახლა სწორედ იქ მუშაობს ,დევების სამფლობელოში ? …. მეტწილად რასაც გაჯერებენ რომ სწორია ,არასწორი გამოდგება ხოლმე. ….. ის ბიჭი მოგიტაცებო მეუბნებოდა. ხალიჩაზე დავჯდებით და ცაში ვიფრენთო. … სინამდვილეში ფრენა მარტივია. უამრავი მიზეზი შეიძლება მოიძიო და იფრინო ,უბრალოდ გარისკვაა მთავარი. ჩვენ გვგონია ,რომ დავეცემით თუკი გავრისკავთ ,მაგრამ აბა როგორ გავიგებთ ამას ? … მე ვერ გავფრინდი … ….. -რომ გაიზრდები ძლიერი უნდა იყო ,-მეუბნებოდა. -რატომ ? -ცხოვრებას რომ ებრძოლო ? -ეგ როგორ ? -ყოველ დღე,მთელი ძალით ! -როგორც ბოქსში ? -უფრო ძლიერად… …
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი