ქორწილი
მაშინ თუ გაგახსენდი მივიწყებულ ფანტივით, როცა ღრუბლის ტალღები ქოჩრებს შეითალხავენ, შენს ქორწილში უთუოდ მელის მაყრის პატივი და უზომოდ მოვილხენთ მე და ჩემი ბალღამი. ამძაღებულღვინიან ყანწებს მივეხუტები, გულს ჩავიხსნი _ იარას, ვერრით ვეღარმორჩენილს... რა ვქნა, უსიყვარულოდ სული თუ მეხუთება და სიყვარულს ღორივით ყელი ვერ გამოვჭერი! თითქოს ამ ქვეყანაზე მრჩება არც არაფერი. გაიელვებს ღამეში ამ სიფათის სიფითრე. შუბლი ამელანდება სისხლით გადანაფერი, _ ხსნაზე _ თავის მოკვლაზე _ კვლავ ამაოდ ვიფიქრებ. ჩემზე მოშიებული აკივლდება ზარნაშო. მაყრიონის გზა-კვალი როგორ გამათელინე! ჰე, გამიშვით _ ჩამიშვით მარტოობის ურნაში _ მაგ ნაგავში სულ ერთი ღამე გამათევინეთ! კარავი კი იქნება ტიტით გადაპენტილი და დაღლილი ტალღები ქოჩრებს შეითალხავენ... შენს ქორწილში უთუოდ მელის მაყრის პატივი და უზომოდ მოვილხენთ მე და ჩემი ბალღამი.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი