მარტო უდაბნოში
უდაბნოს ცეცხში წვიმა დაეშვა, გველმა სისინით გაითარეშა, უსრულ ქვიშაზე მარტოდ შთენილი ვგრძნობდი სევდას და ნაცნობ კაეშანს. გალაკტიონის ლაჟვარდი ვარდი, აღარც იესო, არც მუჰამადი, მხოლოდ მებრძოლი ჯარების წყება და უშიშარი წინ ავანგარდი.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
0 კომენტარი