დაკარგული სულის ძიებაში


ო, სულო ჩემო რად იკარგები,
რად იკარგები ჩუმად და მალვით,
გთხოვ, ერთხელ მაინც ჩემთვის გამოჩნდი,
ერთხელ გამოჩნდი და ისევ გაქრი.

დავდივარ ბნელში, დაგეძებ ბნელში,
ვით უსინათლო ქვესკნელში დანტე,
ვიწვები ცრემლში, უკანასკმნელში
და ცრემლდაღვრილი სიჩუმეს ვაბნევ.

მე მწუხარებას დღითი-დღე თან ვსდევ,
ტყეების ჯოგი გაუვალია,
სიკვდილის პირას გმირულად თავს ვდებ,
სიკვდილის მოსვლა გარდუვალია.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2025

Facebook Telegram კონტაქტი