* * * (მიდიხარ, მაგრამ ყოველთვის ტოვებ)
მიდიხარ, მაგრამ ყოველთვის ტოვებ დასაბრუნებელ მანძილს და მიზეზს... რომ გადაუდგე წვიმებს და თოვას გზაზე... და მართლაც მიდიხარ ისე, - რომ შენი წასვლის ხარ მონაწილე, ფეხს ითრევ... კვალზე საღამო წვება. მიდიხარ... გესმის, როგორ გაცილებს, შენი ეზოდან ერთგული ყეფა...
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი